ادوات جزم فعل را  مجزوم میکنند: 1-یک فعل را: 1-لم

                                                                  2-لمّا

                                                                   3-لام امر

                                                                   4-لای نهی

                                         2- دو فعل را جزم  میدهد: الف)حرف شرط: 5- اِن← مقدر بعد از طلب می باشد

     فعل اول فعل شرط فعل دوم جواب شرط                                         6- اِذما

                                                              ب) اسم شرط عاقل: 7- مَن    ↓

                                                                                         8- ما      ↓← 1- مبتدا: وقتی قبل فعل لازم واقع شود

                                                               ج)اسم شرط:         9- مَهما   ↑      2- مفعول به: وقتی قبل فعل فعل متعدی که مفعول نگرفته

                                                                 معرب                10- اَیُّ     ↑      3-در محل جر با حرف یا اضافه به اسم

                                                               د)اسم شرط حال:  11- کیفما ← در محل حال

                                                                             و)اسم شرط زمان:       12- متی ↓

                                                                                                            13-اَیّان  ↓

                                                                             ی)اسم شرط مکان:      14- اَینما↓←در محل ظرف

                                                                                                             15- اَنی↑

                                                                                                            16-حیثما↑

حالات فعل شرط و جواب شرط: هر دو مضارع/ هر دو ماضی/ مختلف

داخل شدن فاء جزاء بر جواب شرط: وجوب:  ماضی با قد                           جواز: مضارع منفی با لا 

                                                       منفی با ما یا لن                            مضارع مثبت

                                                       فعل طلب

                                                        فعل جامد

                                                        فعل با سین و سوف

                                                        جمله اسمیه

*فاء جزاء مانع جزم میشود و فعل خبر از مبتدای محذوف و مرفوع میشود و جمله محلا مجزوم میشود.

پیوند: http://sharikatoshahid.kowsarblog.ir/?p=148928&more=1&c=1&tb=1&pb=1

فعل مضارع همیشه مرفوع است مگر زمانی که یکی از ادوات ناصبه یا جازمه یا آنچه موجب مبنی شدن فعل بر آن وارد شود.

حروف ناصبه: 1-نصب بذات میدهند:   اَن← زمانی که با مابعدش معنی مصدر بدهد

                                              لن

                                             اِذن← فقط وقتیکه 1-در صدر جواب شرط باشد

                                                                    2- وقتی که بین آن و فعل فاصله نباشد

                                              کَی یا لِکَی

                     2-نصب به اَن مقدره:  حتی

                                                 لام

                                                او

                                                فاء سبب: وقتی جواب طلب یا نفی واقع شود:  1-طلب: امر 

                                                                                                                      نهی 

                                                                                                                      استفهام

                                                                                                                       ترجی 

                                                                                                                       تمنی 

                                                                                                                       عرض 

                                                                                                                       تحضیض

                                                                                                             2-نفی

                                                     واو معیه:وقتی قبل از طلب یا نفی واقع شود

موضوع علم نحو: حالتهای کلمه را در ترکیب به ما یاد میدهد.

کلمه در ترکیب: 1- مبنی: آخرش ثابت است و قاعده ای ندارد و متوقف بر سماع (سماعی) است                                      1- رفع

                    2-معرب:آخرش در احوال مختلف تغیر میکند و با قواعدی که نحویون وضع کرده اند، شناخته میشود: 1- آخر فعل: 2- نصب

                                                                                                                                                             3- جزم

                                                                                                                                                              1- رفع

                                                                                                                                              2-آخر اسم: 2- نصب

                                                                                                                                                              3- جر

جنس مهریه:  هرچه را که مسلمان بتواند مالک شود:1-عین:خانه

                                                                     2-دین:طلب

                                                                     3-منفعت:استفاده از باغ

                                                                      4-کار مباح:مدت معین برای همسر کار کند

                                                                       5-آموزش:آموختن قرآن

                                                                       6-حقوق مالی:سرقفلی

مقدار مهریه: مقدار معین ندارد، هر مقدار که مورد رضایت طرفین باشد:

                                                                                                آن اندازه کم نباشد که از مالیت خارج شود.

                                                                                                 مستحب است بیشتر از مهرالسنه ( 500 درهم) نباشد.

تعیین مهریه: نباید مبهم باشد اما تعیین آنگونه که در داد و ستد ها معتبر است لازم نیست.مشاهده کفایت میکند: این قطعه طلا

                   در صورت ابهام:

                                          مهریه باطل

                                          عقد صحیح

                                          در صورت آمیزش :مهر المثل

شیر بها: چیزی که نزدیکان عروس میگیرند و زاید بر مهریه است و سه حالت دارد:

                                                                                                          1-مزد کار: نمیتوان پس گرفت

                                                                                                          2-هدیه: تا مصرف نشده میتوان پس گرفت

                                        3-بدون رضایت داماد برای رهآیی عروس بپردازد: تصرف در آن حرام و داماد میتواند پس بگیرد حتی اگر مصرف شده باشد

تعیین مهر بعد عقد: اگر عقد بدون مهریه انجام شود جایز است بعد عقد توافق کنند و این مهریه مانند مهریه ایست که در متن عقد ذکر میشود.

نحوه پرداخت مهریه:تعیین پرداخت مهریه: 1-بدون قید تاریخ پرداخت:میتواند در صورت توانایی شوهر و عدم پرداخت از حق شوهر امتناع ورزد

                                                         2-با قید تاریخ

                                                         3-مقداری با تاریخ و مقداری بدون تاریخ

مهریه :    1-پس از طلاق: قبل از آمیزش نصف

              2-پس از مرگ: قبل آمیزش: 1-فوت زن: نصف

                                                      2-فوت شوهر: مصالحه                     بهتر است.

بخشش: آگر زن مهریه اش را ببخشد یا ذمه اش را بری کند و مرد قبل آمیزش طلاقش دهد←میتواند نصف مهریه را بگیرد.

اختلاف در مهریه: 1-در مقدار:گفته شوهر با سوگند مقدم است: مگر زن خلاف آن را اثبات کند.

                         2-در مهلت پرداخت:گفته زن  با سوگند مقدم است.

                         3-در صورت ادعای شوهر برای پرداخت: نیز گفته زن با سوگند نیز مقدم است.

هدایای ازدواج: تا احراز نشود به شوهر اهدا شده از ترکه او محصوب نمیشود و احوط مصالحه است.

         الف زائده قبل عله در آخر کلمه:  رضاو←رضاء  

1      الف قبل از عله در وزن فاعل وتثنیه و جمع و مونث آن باشد و فعل آن اعلال شده باشد:   قاوِمُ←قائم                           واو و یاء ←همزه

          در جمع بر وزن فعائل و شبه آن (یعنی وزن عروضی: ترتیب حرکات و سکنات آن)اگر: 1-سومین حرف، مد زائد باشد: عجاوز←عجائز

                                                                                                           2-عله +الف جمع +عله: اواول ←اوائل

                                                                                                           3-و+و در اول← واو، اول قلب به همزه:وواصل←اواصل

——————————————————————————————————————————————————–

           واو و یاء کنار هم ،اولی ساکن:مَرمُویٌ←مَرمُییُ←مَرمَیُّ*←مَرمِیُّ

          -ِ+واو +الف، اگر: 1-مصدر اجوفی که فعلش اعلال شده: قوام←قیام

2                             2-جمع مکسر اجوفی که در مفرد آن واو ساکن باشد: دار←دوار←دیار                                              واو←یاء

           -ُ+واو در آخر اسم معرب: تَرَجّو←تَرَجُی←تَرَجِّی

             واو، لام الفعل وصفی بر وزن فُعلی: دُنوی‘←دنیا

——————————————————————————————————————————————————–

3       یاء، لام الفعل اسمی بر وزن فَعلی: فَتیی‘←فتوی‘                                                                                                    یاء←واو

——————————————————————————————————————————————————–

               -ِ+الف: سَلاطِان←سَلاطِین

4                                                                                                                                                                           الف←یاء

                یاء تصغیر+الف: کُتَیِّب

——————————————————————————————————————————————————–

  5         ضمه  قبل از یاء(غیر از مواردی که یاء فاءالفعل است): مَرمُیُّ←مَرمِیُّ                                              ضمه←کسره

*************************************************************************************************************************

مواردی که اعلال نمیشود: 1-عین الفعل:لفیف مقرون، معنای عیب و رنگ، وزن فَعَلان، قبلش فتحه و بعدش مد باشد،بر وزن تفعیل، اسم آلت و جمع قلّه و افعل تفضیل

                                  2-حرف عله مشدد