دوست من سلام . 

دورن نوجوانی من سیاه و سفید نبود قرمز بود قرمز قرمز . یه یادگاری از اون دوران نصفه نیمه چند روزیه یادم افتاده تنها بازمانده از دفتر شعر و کتاب و دفترچه خاطرات اون دوران

                                                       به من دروغ گو نگو تو هم گناه کرده ای 

                                                          و در نگاه آبی کسی نگاه کرده ای 

                                                       تمام روزهای من که پر از غزل سپید بود 

                                                       تو احساس سپید را ببین سیاه کرده ای

دیروز بیشتر ازیناشو یادم میومدااااااا دارم فراموشی میگیرم ، اینم از عوارض عادت نداشتن به نوشتن.